ಒಂದು ಮಳೆ ನಿಂತ ಸಂಜೆಯ ಸಮಯದಲಿ....
ಅವಳು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಳು,ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ
ಆಗ ತಾನೆ ಸುರಿದ ಮಳೆಹನಿಯಂತೆ....
ಅವಳ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಉತ್ಸಾಹ,ಹರಿದು ಬಂತು...
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತುಂತುರು ಹನಿಗಳ ಹಾಗೆ....
ಅದ ನೋಡಿ,ಎನ್ನ ಮನದಲಿ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿಯಿತು...
ಮೂಕಪ್ರೇಕ್ಷಕನಾಗಿ ಅವಳನ್ನೆ ನೋಡುತ
ಅವಳ ಆ ನಗು ಮುಖ ಕಾಣದೆ ಸೋರಗಿದೆನು..
ಎನೆಂದು ಕೇಳಲು ಮನಸ್ಸಾದರೂ,ಅಲ್ಲೆ ಸುಮ್ಮನಾದೆನು..
ಹೊರಟೆನು ಒಂದು ಮಾತನಾಡದೆ ಮುಂದೆ...
ಅವಳ ಆ ಸ್ಪರ್ಶ ಕಳೆದು ಹೋದ ಆಸೆಯ ಚಿಗುರೊಡೆಸಿತು...
ಆ ಗಳಿಗೆಯು ಈ ಬಾಳೆ ಸುಖವೆನಿಸಿತು...
ಮುಂದೆ ನಡೆದಳು ನನ್ನ ನೋಡಿಯು ನೋಡದೆ...
ಹಿಂತಿರುಗಿ ಅವಳ ನೋಡಲು ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಏಕೆಂದರೆ,ಆ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ....
