ಈ ಒಡೆದ ಹೃದಯ

ನೀ ಹೇಗೆ ನನ್ನ ಮರೆತೇ ಚೆಲುವೆ...
ನನ್ನ ಪ್ರಾಣಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದೆ ನೀನು..

ನೀ ಹೋದ ಕ್ಷಣಗಳು ನೆನಪಾಗಿ ಕಾಡುತಿದೆ
ಕಹಿಯಾಗಿ,ಬಿಡದ ವಿಷವಾಗಿ,ಕೊರಿಯುತಿದೆ
ನನ್ನ ಹೃದಯವ ಕಡಲಂಚಿನ ಬಂಡೆಯಂತೆ...

ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲೆ ಕರಗುತಿದೆ ಜೀವದ ಮೇಣ...
ಕಣ್ಣಂಚಿನ ನೆನಪಿನಲಿ ಧಾರೆ,ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ಕಾಣ...
ತಡೆದರು ನಿಲ್ಲದೇ ದಾಳಿ ಮಾಡ್ತೀವೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಬಾಣ..

ನೊಂದಿದೆ ಹೃದಯ,ಬೆಂದಿದೆ ಮನಸ್ಸು ಆದರೂ
ನಿನ್ನ ಸುಖವನ್ನೇ ಬಯಸುತಿದೆ ಈ ಜೀವ
ಏನೇ ಆಗಲಿ...ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು ಈ ಜೀವದ ಗೊಡವೆ...

ನನ್ನ ಎದೆಯ ಬಿಸಿ ಉಸಿರು ತಟ್ಟದಿರಲಿ ನಿನಗೆ
ಕಹಿ ನೆನಪಾಗಿಯೂ ಬರದಿರಲಿ ನಾನು ನಿನ್ನೊಳಗೆ
ನೋಯಬಾರದು ನಾನು ಮೆಚ್ಚಿದ ಹೃದಯ,ಇನ್ನಷ್ಟು ಹಾಳಾದರು ಈ ಒಡೆದ ಹೃದಯ...